Hoi hoi,
Mijn naam is Fleur. Ik ben 19 jaar oud en woon nu zeven maanden op de Hadassahoeve. Ik zou jullie graag iets willen vertellen over mijn achtergrond en mijn proces hier op de hoeve. Hopelijk hebben jullie er wat aan en kom je zo iets meer te weten over de hadassahoeve en de werkwijze die ze hier hanteren.
Ik heb niet bepaald een fijne jeugd gehad. Hoewel er genoeg momenten waren dat ik even kind kon zijn en kon genieten met het gezin, zijn er ook veel momenten geweest dat ik al veel te snel volwassen heb moeten worden en heb moeten leren mijn emoties en gevoelens uit te schakelen. Ik ben opgegroeid met een agressieve vader. Ook had hij een alcohol probleem. Zonder alcohol kon het een hele lieve man zijn, maar met alcohol op was hij niet te peilen en kon je niets meer goed doen. En een moeder die handelde uit angst. Ze koos voor mijn vader en kwam nooit op voor ons als kinderen. Dit zorgde ervoor dat ik thuis altijd op eieren moest lopen. Bij alles wat ik deed was ik bang dat het thuis zou escaleren. Ik heb dan ook veel nare dingen gezien. Mensen in onze omgeving hadden helaas niets door. Ze benoemde ons gezin zelfs als een ‘perfect’ gezin. Iets wat ik altijd heel vervelend vond, want hadden ze dan echt niets door? Toen ik 18 was gebeurde er iets bij mij thuis waardoor er eindelijk instanties bij kwamen kijken. Ik was ontzettend opgelucht dat we het eindelijk niet meer geheim hoefden te houden.
Helaas ging het met mij mentaal steeds slechter. Na jaren lang gewoon stomweg door gaan, brak er iets in mij en lukte het mij niet meer om de aller daagse dingen vol te houden. Ik ontwikkelde naast mijn PTSS een depressie en een eetstoornis. Ik besloot in therapie te gaan. Het duurde even voor ik de goede organisatie te pakken had. Ondanks de therapie ging het niet beter met mij. Wel leerde ik praten over mijn trauma’s. Thuis gebeurde er keer op keer weer nare situaties. Het was nooit even rustig. Ik belande in meerdere opnames, omdat ik het leven niet meer voor mij zag. Vanuit de opname kwam de vraag: ’Wat is nu de juiste vervolgstap?’ Zodoende kwam ik bij de Hadassahoeve terecht.
Ik vond het in het begin ontzettend lastig om te wennen op de Hoeve en dat heeft dan ook echt wel een tijdje geduurd. Gelukkig werd ik wel heel lief opgevangen door een stel lieve meiden en fijne begeleiders. Dit hielp mij om mij sneller veilig te voelen op de Hoeve. Ik kwam op de hoeve om echt weer tot mijzelf te komen en tot rust te komen na alles wat er gebeurd was. Iets wat ik totaal niet gewend was. ‘Rust’ was voor mij iets heel nieuws. Hier moest ik dan ook echt wel even aan wennen en mee leren om gaan. Wat de Hoeve fijn maakt als je uit een vervelende situatie komt is dat ze je een duidelijke structuur geven. Hierdoor kom je weer in een goed ritme en weet je waar je aan toe bent. We doen eigenlijk bijna alles samen waardoor je elkaar goed leert kennen en weet waar een ieder vandaan komt. Dat maakt het werken samen fijn. Ik hoop jullie zo een wat duidelijker beeld te hebben gegeven van de Hadassahoeve.